Στις 11/4 στο Πολυτεχνείο Κρήτης έλαβε χώρα το πλέον συνηθισμένο πανηγυράκι που γίνεται για να γνωρίσουν πιτσιρίκια, γονείς και κάθε είδους ενδιαφερόμενος το «ίδρυμα». Με λίγα λόγια η διοίκηση επιλέγει τη συγκεκριμένη μέρα να κρύψει όλη τη σαπίλα κάτω από το χαμόγελο εθελοντών/εθελόδουλων φοιτητών με καπέλα του Π.Κ. , λογίδρια, μουσικές και λοιπά δρώμενα. Εμείς όμως αντιλαμβανόμαστε ότι όλη αυτή η φαρσοκωμωδία εντάσσεται σε ένα συνολικότερο πλαίσιο αναπαραγωγής του συστήματος μέσα στις σχολές από καθηγητάδες και φοιτητοπατέρες που ως στόχο έχει την πλήρη αποστείρωση της σκέψης και των ζωών μας. Έτσι επιλέξαμε την συγκεκριμένη μέρα να βρεθούμε στο χώρο του Πολυτεχνείου, με τα δικά μας χαρακτηριστικά, με σκοπό να παρουσιάσουμε την πραγματικότητα που εμείς βιώνουμε καθημερινά και να ξεμπροστιάσουμε κάθε λογής τσιράκι που θα σπεύσει να μας καταστείλει γιατί του χαλάμε την ψευδαίσθηση που επιδιώκει να προβάλει. Κυρίως όμως επιθυμούμε να αναδείξουμε ότι υπάρχει και ένα κομμάτι που δεν ευθυγραμμίζεται με την ατομικίστικη λογική που επιβάλουν και συλλογικοποιεί τις αρνήσεις του βρισκόμενο πάντα ενάντια σε νόρμες, κανόνες και κάθε εξουσία.
